Abdurrahman Özçelik

Benim Köyüm

Anlatmak istedim köyümü dinleyene,
Sorular sorulur cevabını bilmeyene,
Sual ederim memleketini anmayana,
Vah iderim aslını unutup geriye dönmeyene.

Torosların eteğinde yemyeşil bir koru,
Çeşmelerinden akar tertemiz suyu,
İnsanları hoştur tatlıdır huyu,
Yaşadığım yerdir benim köyüm.

Biter dağlarında köknarı çamı,
Yağınca kar yuvanır evlerin damı,
Köyün girişinde vardır tarihi hanı,
Anlattığım yerdir benim köyüm.

Dönüpte baksan asırlar öncesine,
Ok atsan yetişmez sonuna nicesine,
Selam vermiyor yeğeni amcasına,
Kibirlenipte büyüyen köy benim köyüm.

Vardır dağlarında kekliği kuşu geyiği,
Bahçesinde yetişir çeşit çeşit eriği,
Tavuklar büyütmüş hep alaca feriği,
Anlatmaya değer köy benim köyüm.

Yazdı kalemim ama geçmedi merakım,
Rize beli vardır binsekizyüz rakım,
Kurumuş bağları bahçeleri istiyor bakım,
Bakıma muhtaç kalan köy benim köyüm.

Savaşlara katılmış şehidi, gazisi,
Hatırlanmaz olmuş gayri mazisi,
Kalmamış evladın ataya saygısı,
Tarihini unutan köy benim köyüm.

Köyümden çıkmış amir, memur, doktor,
Hiçbirindede kin kötülük yoktur,
Sevdası uğruna kahrolanlar çoktur,
Sevgi yoluna yaşayan köy benim köyüm.

İş adamı vardır devlet misali,
İşinde çalışanlar patron timsali,
Dışardan görenler olur hayranı,
Para sıkıntısı olmayan köy benim köyüm.

Yaylasında açan çiçekler kokar,
Yiğidini gören gıptaylan bakar,
Namerde sataşan oradan kaçar,
Dostluğuylan anılan köy benim köyüm.

Kar yağar bembeyaz ağarı verir,
Doğunca güneşi ışır aydınlanıverir,
Ağacı çiçek açar kök salıverir,
Yaşanmaya değer köy benim köyüm.

Bakınca karşıdan şehire örnek,
Köylerin içinde emsalsiz bir tek,
Güzellik göreceksen gel de bir bak,
Kardeşçe yaşanan köy benim köy.

Konya’dır ili dünyanın gülü,
Kışın coşarda akar derenin seli,
Yaşlanınca insan bükülür beli,
Tarihe yazılacak köy benim köyüm.

Derebucak ilçesi dağ arasında,
Değerini sorarsan kazaların en arkasında,
Evleri vardır kayaların yakasında,
Bu kazaya bağlı köy benim köyüm.

Met ettiğim köy duraktır Durak,
Yaşar kendi halinde kötülükten ırak,
Sevdiysen gülü dalında bırak,
Çiçeği dalında seven köy benim köyüm.

Ben Abdurrahman şiirim yazdım,
Vadesi yetene mezarlar kazdım,
Bağdan üzüm ağaçtan elma bozdum,
Gezginlere otel olan köy benim köyüm.